- نقد و بررسی
- توضیحات
- مشخصات
- نظرات کاربران
گیاه سرخارگل گیاه چند ساله و گل دهنده از خانواده Asteraceae می باشد. سرخارگل دارای خواص ضد باکتریایی، ضد ویروسی، ضد التهابی و محرک سیستم ایمنی می باشد. این گیاه از طریق فعال سازی ماکروفاژها، لوکوسیت های پلی مور فونوکلئار و سلول های کشنده طبیعی (NK Cell) و افزایش فاگوسیتوز منجر به تحریک سیستم ایمنی در مقابل عوامل بیماری زا می شود. از این گیاه در جهت پیشگیری و درمان حمایتی سرماخوردگی ها، آنفلوآنزا، عفونت های مزمن دستگاه تنفس، برونشیت و سرفه استفاده می شود.
پروپولیس ماده رزینی چسبناکی است که توسط زنبورهای کارگر تولید و برای حفاظت کندو از ورود مهاجمین و جلوگیری از رشد باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و ... استفاده می شود. پروپولیس دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی فراوانی می باشد. پروپولیس به دلیل محتوای غنی از فلاونوئیدها، فنولیک اسیدها و ترپنوئیدها سبب تحریک سیستم ایمنی سلولی و همورال از طریق تحریک تکثیر لنفوسیت ها، افزایش ترشح آنتی بادی ها و افزایش فعالیت فاگوسیتوزی شده و در نتیجه باعث تقویت پاسخ های سیستم ایمنی در مقابل عوامل بیماری زا می شود.
شیرین بیان گیاهی چند ساله و بومی مناطق مدیترانه، مرکز و جنوب غربی آسیا از جمله ایران می باشد. کاربرد دارویی این گیاه جهت درمان بیماری های تنفسی و گوارشی سابقه تاریخی طولانی دارد. شیرین بیان به عنوان تسکین دهنده در درمان گلودرد و به عنوان اکسپکتورانت در درمان التهاب برونش ها و سرفه کاربرد دارد. همچنین از این گیاه جهت روان سازی و تسهیل خروج ترشحات در برونشیت استفاده می شود. این گیاه دارای خواص تقویت کننده سیستم ایمنی، ضد باکتریایی، ضد ویروسی، ضد التهابی بوده و همچنین در درمان زخم های گوارشی کاربرد دارد.
مکانیسم اثر: ترکیبات آلکامیدی، پلی ساکاریدی و شیکوریک اسید موجود در گیاه سرخارگل سبب افزایش تعداد گلبول های سفید خون و سلول های طحال شده و از طریق فعال سازی ماکروفاژها و گرانولوسیت ها، افزایش فاگوسیتوز و تحریک ترشح سایتوکاین ها سبب تقویت عملکرد سیستم ایمنی در مقابل پاتوژن ها می گردند. فلاونوئیدها، فنولیک اسیدها و ترپنوئیدهای موجود در پروپولیس از طریق فعال سازی لنفوسیت های B و T و افزایش ترشح آنتی بادی سبب تحریک سیستم ایمنی می شوند. گلایسیریزین موجود در گیاه شیرین بیان سبب تحریک ترشح اینترفرون گاما توسط لنفوسیت های T در مقابل ویروس آنفلوآنزا می گردد. همچنین گلایسیریزین سبب تجزیه موکوس دستگاه تنفس و خلط آوری می گردد.