- نقد و بررسی
- توضیحات
- مشخصات
- نظرات کاربران
آهن:
آهن برای بسیاری از فرآیندهای حیاتی بدن از جمله اکسیژن رسانی به سلول‌ها، عملکردهای شناختی و ایمنی ضروری است. افزایش قابل ملاحظه حجم خون مادر در طول بارداری نیاز به آهن را افزایش می‌دهد. مصرف ناکافی آهن منجر به تولید پایین هموگلوبین و درنتیجه اکسیژن رسانی ناقص به رحم، جفت و جنین می‌شود. کمبود آهن در دوران بارداری زایمان زودرس، عقب ماندگی رشد جنین، تولد نوزاد کم وزن و سلامت پایین نوزاد را به دنبال دارد.
ید:
دریافت میزان کافی ید در دوران بارداری با ضریب هوشی بالاتر جنین همراه است و در موارد خفیف‌تر کمبود ید، نقص توجه را به دنبال دارد. در موارد شدیدتر، کمبود ید در دوران بارداری سبب سقط جنین، زایمان زودرس، تولد نوزاد مرده، اختلال در رشد مغزی جنین، تولد نوزاد با عقب ماندگی ذهنی و جسمی می‌شود.
اسید فولیک:
میزان نیاز به اسید فولیک در طی بارداری جهت تولید گلبول‌های قرمز و سفید در مادر، ساخت DNA و رشد جنین و جفت افزایش می‌یابد. همچنین نقش فولیک اسید در تقسیم طبیعی سلولی موجب اهمیت ویژه آن در رشد جنین می‌شود. کمبود اسید فولیک در مادر با افزایش وقوع ناهنجاری‌های مادرزادی شامل نقص لوله عصبی و شکاف کام و لب‌ها همراه است. کمبود شدید این ویتامین کم خونی مگالوبلاستیک را نیز به دنبال دارد.
ویتامین C:
ویتامین C باعث افزایش جذب آهن می‌شود.
ویتامین‌های گروه B (B1، B2، B6 و B12):
این ویتامین‌ها جهت ساخت طبیعی گلبول‌های سفید و قرمز، تامین انرژی و حفظ سلامت سیستم عصبی نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کنند.